با سلام تشکر میکنم از شما که با هلپ کده همراه هستید در این پست ما برای شما عزیزان درباره ‘فواید خرگوش برای انسان‘ صحبت کنیم امید واریم این پست مورد رضایت شما قرار گیرد امید وارم از این پست لذت ببرید.
خرگوش اهلی (Oryctolagus Cuniculus)حیوانی از راسته خرگوش شکلان (Lagomorpha) و خانواده Leporidae است و خاستگاه ابتدائی آن غرب اروپا و شمال غرب آفریقا میباشد.
فواید خرگوش برای انسان
خرگوشها جزو حیوانات خانگی محبوب در دنیا هستند. در بریتانیا بیش از یک میلیون خرگوش به عنوان حیوان خانگی زندگی میکنند. این مطلب در مورد حقایقی جالب از زندگی خرگوشها است و همینطور عکسهایی بامزه از این حیوانات زیبا.
Image caption خرگوش سومین حیوان خانگی محبوب در بریتانیا است
شایعه این که خرگوشها مدفوع خود را میخورند درست است و در واقع این کار نقشی حیاتی در سلامتی آنها دارد.
خرگوشها دو نوع مدفوع تولید میکنند: یکی سخت و خشک و گرد و دیگری نرم و مرطوب. نوع دوم سرشار از پروتئین و ویتامین ب است. خرگوشها روزی یکبار آن را میخورند تا بیشترین انرژی لازم از غذایشان را جذب کنند.
یک خرگوش سالم تا ۳۰۰ مدفوع مرطوب در روز میتواند تولید کند و آنها دستکم به پاک کردن اندکی از آن کمک میکنند!
Image caption وقت دست رد زدن به سینه هویج و قبول علوفه است
احتمالا بچهها بارها باگز بانی را دیدهاند که در حال جویدن هویج میگوید: “چه خبر داک؟” اما واقعیت این است که هویج خوردن بیش از حد برای خرگوشها ضرر دارد. هویج سرشار از قند است و فقط باید گاه و گداری آن را به خرگوشها داد.
غذای اصلی خرگوش علوفه است و اندازه آن به جثه حیوان بستگی دارد. علوفه دندانهای خرگوش (که مرتب رشد میکند) را حفظ میکند و شکم آنها را سالم نگه میدارد.
زمانی که خرگوشها این طرف و آن طرف میپرند و دماغشان را میجنبانند، بی دلیل نیست. این شیوه آنها برای ارتباط برقرار کردن است. وضعیت گوش دراز خرگوشها آگاه کننده است: وقتی دو گوش به سوی بالا سیخ شده، آنها در حالت هشدار هستند و به دقت صداهای اطراف را گوش میکنند. اگر یک گوش بالا و دیگری پایین باشد، آنها کماکان گوش میکنند ولی نه با تمرکز کامل؛ درست مثل وقتی که پدر و مادرتان فریاد میزنند که کارهای روزمرهتان را انجام دهید.
خرگوشها نشانههایی برای ابراز خوشحالی، اضطراب و اشتیاق دارند. اگر دیدید خرگوش شما در حال جست و خیز به عقب لگد میزند، احتمالا خوشحال و مشغول بازیگوشی است. وضعیت دماغ خرگوشها معیاری مناسب برای دانستن میزان معاشرت آنها است و حسشان را نشان میدهد. وقتی با دماغشان به شما میزنند احتمالا به معنای این است که یا توجه بیشتری میخواهند یا این که میخواهند از سر راهشان کنار بروید.
Image caption داریوس بزرگترین خرگوش جهان است و بزرگی جثه در خاندانش ادامه دارد
وقتی در مورد خرگوشها حرف میزنید، حیوان کوچکی را تصور میکنید که در دستان یک بچه جا میشود. ولی بعضی از نژادهای خرگوش خیلی بزرگتر هستند و جثه آنها حتی به اندازه بچه انسان هم میشود. بعضی نژادهای خرگوش مانند “فلمیش جاینتز” تا ۶ کیلو وزن و ۷۵ سانتیمتر قد دارند.
رکورد گینس بزرگترین خرگوش، متعلق به داریوس است که ۱۳۱ سانتیمتر قد و ۱۸ کیلو وزن دارد. احتمال زیادی وجود دارد که بچههای داریوس رکورد او را بشکنند؛ جف و آنیا بالای ۱۲۱ سانتیمتر قد دارند. اگر با خودتان فکر میکنید که کاش این خانواده متعلق به شما بود، شاید بد نباشد که یکبار دیگر فکر کنید؛ خرج غذای آنها سالیانه ۵۰۰۰ پوند است.
خرگوشها این توانایی را دارند که تقریبا همه جا را ببینند. در طبیعت آنها انتهای زنجیره غذایی هستند و چشمانشان به گونهای تکامل پیدا کرده که اول آنها شکارچیان را ببینند نه برعکس. چشم خرگوش با فاصله در دو سوی سرش قرار دارد و این به معنای آن است که آنها شانس بالایی برای دیدن شکارچیانی که پشت سرشان هستند هم دارند.
البته این قضیه موجب شده که آنها یک نقطه کور درست مقابل خودشان داشته باشند؛ چیزی در حدود ۱۰ درجه. به بیان دیگر اگر شما تهدیدی را درست مقابل دماغ یک خرگوش بگیرید، احتمالا آن را نمیبیند.
به این دلیل که چشمان خرگوش در دو طرف سرش است و آنها سخت بتوانند همزمان با دو چشمشان چیزی را ببینند. به بیان دیگر آنها در حال دویدن سخت بتوانند برآوردی از سرعت و مسافت رسیدن به چیزی داشته باشند.
در واقع نیمه پر لیوان این است که خرگوشها تقریبا هر زاویهای را میتوانند ببینند و نیمه خالی این است نمیتوانند اشیا را خیلی خوب ببینند.
Image caption اگر خواستید خرگوشتان را وارد مسابقه پرش بکنید قبلش با یک دامپزشک مشورت کنید
وبسایت “RSPCA” میگوید که مسابقات پرش خرگوش میتواند تمرینی خوب برای این جانوران باشد. آنها البته میگویند که این کار برای همه نژادهای خرگوش مناسب نیست و توصیه میکنند که صاحبان خرگوش قبل از وارد کردن آنها به مسابقه با یک دامپزشک صحبت کنند.
در حال حاضر از نژادهای مختلف آن به منظورهای گوناگون از جمله تولید پشم و گوشت، انجام تحقیقاتبیولوژیکی و بعنوان حیوانات خانگی استفاده میشود.
رفتار غیر تهاجمی و آرام خرگوش آنرا بعنوان یک حیوان خانگی ایدهآل مطرح نموده است. با این وجود جهتنگهداری مناسب آن، آشنائی با خصوصیات آناتومیکی، فیزیولوژیکی و رفتاری این حیوان ضروری است.
منبع : bbc
سر: مهمترین ویژگی آناتومیکی حیوان در سر، گوشها میباشند. بخش خارجی گوشها یعنی لاله گوشخصوصیت برجسته این حیوان بوده و علاوه بر نقش آن در شنوائی، به لحاظ وجود شبکه وسیع عروقی در زیر پوستاین ناحیه، تأثیر مهمی درتنظیم حرارت بدن دارند. لالههای گوش نرم و بسیار حساس میباشند و نباید از آنها برایگرفتن و مقید کردن حیوان استفاده نمود.
چشمها به نسبت اندازه سر بزرگ و دارای زاویه دیدی حدود 190 درجه میباشند. مردمکها قدرت اتساعزیادی دارند و بدین علت حساسیت بینائی حیوان به نور را در مقایسه با انسان 8 برابر افزایش میدهند. پلک سوم دراین حیوانات رشد قابل ملاحظهای دارد که در هنگام خواب از گوشه داخلی چشم حرکت نموده و سطح قرنیه رامیپوشاند.
دندانهای خرگوش رشد دائمی دارند، بعنوان مثال دندانهای پیشین در طول سال بیش از 10-12 سانتیمتر رشدمینماید بنابراین بیماریهای دندانی نظیر رشد بیش از حد دندانها و یا وجود دندانهای نابجا و بد شکل از موارد متداولدر خرگوشها میباشند.
قفسه صدری: حجم قفسه صدری در مقایسه با گنجایش محوطه خیلی کوچک است. قلب نیز کوچک است وبر خلاف سایر پستانداران دریچه دهلیزی – بطنی سمت راست سه لختی (Tricuspid) نبوده و دو لختی Bicuspid))است.
محوطه بطنی: طول رودهها حدود 10 برابر طول بدن است و بخش مهمی از آن را (از نظر گنجایش و عملکرد)رودهکور (Cecum)تشکیل میدهد که باقیمانده هضم نشده مواد غذائی پس از عبور از روده باریک وارد آن شده وتوسط میکروفلور موجود در آن مورد تجزیه قرار میگیرند و ترکیبی غنی از پروتئین و ویتامین را ایجاد میکنند.
خرگوش بطور طبیعی و غریزی رفتاری تحت عنوان مدفوع خواری دارد. این حیوانات دو نوع مدفوع تولیدمیکنند که یک نوع آن بشکل دانهای و نوع دیگر بحالت خمیری است. نوع دوم غنی از ترکیبات پروتئینی و ویتامینیاست و حیوان فقط این نوع مدفوع را مورد تغذیه قرار میدهد. این عمل معمولا صبح زود انجام میشود و حیوانمدفوع را مستقیما از مخرج خود میگیرد و بدین ترتیب بخشی از نیاز بدن به پروتئین و ترکیبات ویتامینی را تامینمینماید.
ادرار خرگوش بواسطه مصرف جیره غذائی گیاهی دارای PH قلیائی حدود 8/2 است و رنگ آن از زرد روشن تانارنجی پر رنگ یا قهوهای متمایل به قرمز متغیر است که میزان رنگ بر اساس دهیدراتاسیون و قلیائی بودن ادرار تغییرمیکند. همچنین بخاطر وجود نمکهای کربنات کلسیم و فسفات آمونیم و منیزیم ادرار کدر است. رسوب این ترکیباتبر سطح میلههای قفس، تمیز کردن لانه را با اشکال روبرو میسازد.
درجه حرارت طبیعی بدن بین 37 تا 39/4 درجه سانتیگراد و به طور متوسط 38/3 درجه سانتیگراد میباشد.
با توجه به وجود نژادهای مختلف وزن حیوان بالغ میتواند از حداقلkg 0/9 در نژادهای کوچک (آلمانی،لهستانی) تا kg 1/8 در نژادهای متوسط (نیوزیلند) و kg 7/3 در نژادهای بزرگ (فلاماندری بزرگ) متغیر باشد. متوسططول عمر این حیوان حدود 5 تا 6 سال و حداکثر طول عمر قابل انتظار 15 سال است.
خرگوش را میتوان در داخل منزل (بعنوان مثال در حیاط) نگهداری نمود. حداقل سطح مورد نیاز برایخرگوش با وزن kg 2 حدود 0/3 متر مربع است. برای خرگوشهای با وزن بیش از kg 2 به ازاء هر کیلوگرم وزن اضافهسطح لانه باید حدود 0/2 – 0/1 متر مربع افزایش یابد و در صورتیکه چند خرگوش با هم نگهداری شوند باید به ازاءهر خرگوش اضافی 0/2 متر مربع به سطح لانه افزوده گردد.
ارتقاع لانه باید در حدی باشد که حیوان بتواند بطور کامل بر روی پاهای خود بلند شود که بسته به جثه حیوانمیتواند حدود 45-90 سانتیمتر در نظر گرفته شود. در صورتیکه خرگوش در فضای خارج منزل نگهداری میشودکف لانه باید در مقابل نفوذ رطوبت عایق شود و در صورتیکه نگهداری در داخل منزل صورت میگیرد کف لانهمیتواند مشبک و یا توری باشد که بدین ترتیب ادرار و رطوبت ناشی از آن در کف قفس باقی نمیماند و این مسئلهاجازه میدهد تا تمیز کردن لانه در فواصل طولانیتری انجام گیرد.
جهت جلوگیری از بروز نزاع در بین خرگوشها و عوارض متعاقب آن، خرگوشهای نر را باید جدا از هم نگهدارینمود. همچنین نرها و مادهها نیز جز در هنگام جفتگیری باید در لانههای جداگانه نگهداری شوند. نگهداری چندخرگوش ماده با هم در یک قفس اشکالی ندارد.
خرگوشها میتوانند درجه حرارت بین ۲۷ – 4 درجه را تحمل نمایند که البته متوسط درجه حرارت توصیهشده بین 22 – 16 درجه سانتیگراد است. رطوبت محیط باید حدود 60 – 40 % باشد و حداقل طول مدت روشنائیمورد نیاز 16 – 14 ساعت است. در صورتیکه طول مدت روشنائی محیط از این مقدار کوتاهتر باشد حیوان دچارنقصان فعالیت جنسی پائیزی (Autumnal Sexual depression) میگردد.
میزان مصرف غذا در خرگوشها بطور متوسط روزانه حدود 5 گرم به ازاء 100 گرم وزن بدن است. بهترین مادهغذائی برای خرگوشها، جیرههای غذائی تجاری است که ترکیبات آن بر اساس نیاز حیوان تنظیم شده است. اینجیرهها معمولا حاوی 17% – 14% پروتئین، 22% – 12% فیبرخام و 2500 – 2100 کیلو کالری انرژی هستند.
در کنار این مواد میتوان از سبزیجات مختلف نیز استفاده نمود و باید توجه کرد که سبزیجات فاسد و کپکزدهنباشند.
این حیوان از نظر فیزیولوژیک شبه نشخوار کننده (Pseudoruminant) بشمار میرود و چون میکروفلور دستگاهگوارش آن نسبت به تغییرات اسمولاریته و PHبسیار حساس است بنابر این تغییر نوع مواد غذائی باید به آهستگی وطی مدت 5 – 4 روز انجام گیرد و هرگونه تغییر ناگهانی در محتویات جیره غذائی، بخصوص استفاده از جیرههای غنیاز کربوهیدرات میتواند با ایجاد اختلالات شدید گوارشی سبب مرگ حیوان گردد.
تعیین جنسیت در خرگوشهای نابالغ بسیار مشکل بوده و به تجربه نیاز دارد. بنابراین در این مورد از دامپزشککمک بگیرید.
خرگوشها در حدود سن 24 – 16 هفتگی به بلوغ میرسند. نژادهای کوچکتر زودتر ازنژادهای بزرگتر و مادههازودتر از نرها بالغ میشوند. خرگوش ماده سیکل اوستروس منظمی ندارد ولی مرحله پذیرش جنسی طولانی و حدود7-10 روز است. در صورتیکه جفتگیری انجام نگیرد ظرف 1-2 روز حالت پذیرش از بین رفته و پس از آن حیوانمجددٹ وارد مرحله پذیرش جنسی میگردد.
خرگوش مادهای که وارد این مرحله شده است به سایر خرگوشهای ماده داخل قفس اجازه میدهد که بر پشتوی بجهند که این نشانه در جهت تشخیص حیوان آماده جفتگیری حائز اهمیت است. همانگونه که در مبحث لانه ذکرشد نرها و مادهها باید جدا از یکدیگر نگهداری شوند و فقط هنگام پذیرش جنسی خرگوش ماده برای مدت حدود10 دقیقه در قفس خرگوش نر قرار داده شود.
در صورتیکه جفتگیری منجر به لقاح نگردد، ممکن است آبستنی کاذب (Pseudopregnancy) رخ دهد. در اینمرحله حیوان ماده کلیه حالات حیوان آبستن را دارد و حتی پستانها نیز بزرگ میشوند ولی این مرحله حداکثر پس ازحدود 18 روز خاتمه مییابد.
طول مدت آبستنی حدود 33 – 30 روز است. رشد پستانها سریع بوده و طی هفته آخر آبستنی صورت میگیرد.طی روزهای آخر حیوان ماده شروع به ساخت لانه مینماید و برای این منظور اقدام به کندن موهای ناحیه شکممیکند. تعداد بچهها بین 4-12 و بطور متوسط 7 عدد است. بچهها معمولا صبح زود و طی حدود یک ساعت و یاکمتر متولد میشوند. طول مدت شیردهی حدود 4-6 هفته است. مادر در طول روز فقط یکبار و معمولا صبحها بهبچهها شیر میدهد و بقیه ساعات روز لانه بچهها را ترک مینماید که این مسئله نباید بعنوان عدم پذیرش بچههاتوسط مادر قلمداد شود. در صورت مرگ مادر و یا هنگامی که مادر قادر به شیردادن بچهها نباشد میتوان آنها رابصورت دستی تغذیه نمود. جهت تغذیه بچهها شیر با فرمولهای مختلفی توصیه شده است که یکی از سادهترینفرمولها بشرح زیر میباشد:
شیر دادن هر 12 تا 24 ساعت انجام میگیرد. البته باید در نظر داشت که تغذیه دستی بچه خرگوشها بندرتموفقیتآمیز بوده و ممکن است با مشکلات و عوارض متعدد گوارشی و تنفسی در بچه خرگوشها همراه باشد.